Λίγο χθες…και… λίγο σήμερα!
Τα χρόνια πέρασαν, ο Θοδωρής μεγάλωσε, σπούδασε, παντρεύτηκε και απέκτησε δυο παιδιά την Ελένη και τον Μανόλη . Ο Μανώλης θέλησε να ασχοληθεί με το εμπόριο, είχε ριζώσει για καλά στο μυαλό του και ήθελε να ξαναστήσει εκείνο το μικρό μαγαζάκι στην άκρη του δρόμου, δίνοντας συνέχεια σε αυτό που ξεκίνησε ο παππούς του αλλά που δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει.

Η αγάπη του Μανόλη για την Κρήτη και για το χωριό του, μεγάλη. Σκέφτηκε λοιπόν πως για τους επισκέπτες του χωριού του, αλλά και για τους κατοίκους του, έπρεπε στο παλιό καφενείο-μπακάλικο του παππού να αναγεννηθεί ένας μοναδικός χώρος που θα αναδείκνυε την κρητική παράδοση και κουλτούρα. Έχοντας μεγαλώσει με αγνά κρητικά προϊόντα γνώριζε ότι οι Κρητικοί τρέφονται με τα προϊόντα που παράγει η γη τους, δηλαδή τρώνε άφθονα κηπευτικά, χόρτα και λαχανικά, τυροκομικά όπως γραβιέρα, μυζήθρα, ανθότυρο, όσπρια και φρούτα, σαλιγκάρια. Αρωματίζουν το φαγητό τους με βότανα και φυτά από τα βουνά του νησιού, όπως θυμάρι και ρίγανη, ενώ σχεδόν πάντα συνοδεύουν το φαγητό με κρασί και ρακή από τα τοπικά αμπέλια και εξαιρετικά νόστιμο παξιμάδι. Πίνουν τσάι του βουνού όπως μαλλοτήρα, δίκταμο, φασκόμηλο και καταναλώνουν άφθονο αγνό θυμαρίσιο μέλι. Σκεπτόμενος όλα αυτά αποφάσισε να φτιάξει την «Κρητική Γωνιά» ένα χώρο με εκλεκτά κρητικά προϊόντα όπου ο κάθε επισκέπτης θα έχει την δυνατότητα να τα γευτεί.

Άρχισε λοιπόν ένα μεγάλο ταξίδι στην Κρήτη αναζητώντας το καλύτερο προϊόν που παράγει, τούτος ο ευλογημένος τόπος. Το ταξίδι της αναζήτησης για τα καλύτερα κρητικά προϊόντα δεν σταματά πότε από τον Μανόλη με μοναδικό πάντα προορισμό την καλύτερη ποιότητα στο τραπέζι των φίλων πελατών της «Κρητικής Γωνιάς».